Embedded Files
Omdat het de eerste keer was dat we met vouwfietsen naar het buitenland reisden, verliep de heenreis niet zo soepel.. Met name de Nederlandse trein was wat krap: toen dit nodig bleek, heb ik 1 fiets op het bagagerek vastgemaakt met 2 spinnen, de andere 2 stonden tussen onze benen in de coupe. Het uitstappen in Duisburg begon eenvoudig: we klapten de fietsen in de trein uit en maakten de fietstassen er op vast, toen een stukje gefietst + met lift naar de volgende trein. Vervolgens wilden we met de toch al uitgeklapte fietsen de trein weer in. Dat leek handiger. Maar dit leverde een konfrontatie op met de Duitse conducteur: hij weigerde onze fietsen aanvankelijk de toegang. Op de terugweg zorgden we ervoor dat de fietsen ingeklapt de trein in gingen, met een opengeknipte plastic vuilniszak eroverheen, zodat ze niet oogden als fietsen. Toen geen problemen meer gehad. De ruimte in de Duitse/Deense trein was veel beter. 2 vouwfietsen konden onder de bank, 1 in bagageruimte van de coupe. Achteraf gezien was het toch wel een wat gestresste reis vanwege het gedoe met de vouwfietsen. Ik had voor het meenemen van de vouwfietsen gekozen, vanwege het gemak waarmee je zo in en uit de trein stapt; mocht er onderweg in Denemarken iets misgaan, dan hadden we zo met de vouwfietsen in een bus gekund; een andere reden was, dat zoon I. eerder terug naar Nederland ging met mijn man, de vouwfiets kon gewoon mee met de auto. Huren was geen alternatief omdat we een verschillend begin- en eindpunt hadden.
dag 1
Met de trein naar Kolding gegaan, waar we 's ochtends om 6.20 uur aankwamen. Na een ontbijtje buiten, konden we op pad. Van Kolding naar Billund. We volgden een van de zeer vele nationale fietsroutes; op de gravel gedeelten (dit was aangegeven op de kaart) moesten we soms lopen als ze te steil omhoog of omlaag gingen. Met de vrij lichte fietsen (eigen gewicht ca. 10 kg, vrij weinig bagage (vooral kleren/handdoek/lakenzak/eten voor onderweg)) vond ik het niet erg om af en toe een stuk te lopen. I. en H. vonden dit wel erg, vooral omdat het niet opschoot. Het loeihard afdalen van de lange hellingen over verlaten autowegen vonden zij veel leuker! De fietsroutes gaan vaak over autowegen, waar bijna geen auto rijdt, dat geldt vooral voor Jutland. Denemarken is geloof ik, 5x zo groot als Nederland en heeft bovendien 3x zo weinig inwoners; de meeste wonen in Kopenhagen.
15 km voor Billund (onze 1e jeugdherberg bestemming) kwamen we op een drukke verkeersweg, die rechtstreeks naar Billund ging. Ik wilde een veiligere, leukere binnendoor weg nemen, maar helaas (vooral voor de kinderen) bleek dit een enorme omweg. Deze dag fietsten we ca 55 km, veel over heuvels en door dalen. Om 4 uur kwamen we aan in de jeugdherberg.
's Avonds (na 19 uur gratis toegang) Legoland bezocht. Tot ca. 20 uur konden we ook (gratis) in de attracties (wildwaterbaan/treintje etc), daarna was het park nog tot 21 uur open. De toegangsprijs was erg hoog (52 gulden per volw/ 36 per kind) en we dachten niet dat het dat waard was. De attracties zijn eenvoudig vergeleken met Eurodisney, de lego werken zijn wel mooi en leuk om te zien. Het lijkt wat op Madurodam, soms zag ik een leuk dak, maar namaken kun je toch haast niets, wij hebben thuis dat type steentje of die kleur toch niet; bovendien gaat het vaak om zulke grote bouwsels, dat er voor kapitalen aan lego ligt. Er is ook een bouwhoek, binnen, waar iedere dag een prijs te verdienen valt voor degene met het mooiste werk. Hier staan legobakken + een aparte hoek met meisjeslego.
dag 2: uitgerust en 's middags naar het zwembad, 's avonds weer gratis naar Legoland.
dag 3: Na corvee (vloer vegen, wc schoonmaken, prullenbak legen) fietsroute 34 gevolgd naar Vejle dat aan de punt van een fjord ligt. Mooie tocht en goed bewegwijzerd. We kwamen Vejle binnen in het noordoosten en fietsten wel een kilometer naar beneden en toen nog een heel eind dwars door de stad naar het zuidwesten waar de jeugdherberg stond, het laatste stuk moesten we flink klimmen op een fietspad langs een drukke doorgaande weg. De jeugdherberg lag in een rustige buurt en had een leuk speelterrein voor de kinderen.
dag 4: Geen corvee dit keer. Vanaf hier volgden we route 5, terug naar het noorden, maar nu volgde de fietsroute de kustlijn en hoefden we dus niet al die hellingen weer op en af. Langs de fjord gereden, mooie zandstranden, maar het zeewater is (overal in Denemarken trouwens) te koud voor ons om in te zwemmen (16 a 17 graden). Daarna een heel stuk door een bos; dit was door de steilte + zandpad niet goed te fietsen, wel heel mooi. Onderweg wilde frambozen gegeten. Toch wel weer blij met de asfaltweg even later. We zaten heerlijk te lunchen in de zon toen we de lucht zagen betrekken, we genoten even van het uitzicht op die donkere grijze wolken die onze richting uit kwamen, pakten toen snel onze spullen en vonden net op tijd een plek om te schuilen. Toen het ergste voorbij leek, deden we de regenhoezen om de fietstassen, en zelf trokken we poncho's en regenlaarzen aan. Deze waren heel nuttig: bagage en wij zelf bleven zo redelijk droog. De jeugdherberg in Horsens vonden we erg goed: we kregen een mooie familiekamer die een tafel met stoelen had, een bank en ook een eigen terras buiten met tuin meubilair. Het was er ruim en schoon en rustig.
dag 5: De dag begon regenachtig, H. had pijn in haar voet en ik had wat pech met mijn fietspomp: ik had een autopomp mee, de vouwfietsen hebben autoventielen. Toen ik wat extra lucht in mijn band wilde pompen, bleek het metertje eraf gebroken te zijn en liep mijn band leeg in de pomp....Na (gratis) reparatie van de pomp in een plaatselijke garage, besloten we de trein naar Arhus te nemen. We moesten de regionale trein nemen. Deze zou pas ruim 3 uur later komen. De tijd goed besteed met winkelen. Merk-sportkleding bleek in de uitverkoop en niet duur. In de jeugdherberg ontmoetten we een leuke groep van 9 mensen (7 kinderen) die vanaf hier tot Nykobing dezelfde route fietste als wij. 3 van hen waren Nederlands (vader + 2 zoons + dochter), moeder was Deens, ze hadden een tijd in Frankrijk gewoond en spraken allen goed Frans; nu woonden ze in Duitsland en spraken dus ook Duits. Er waren ook 2 Franse vriendinnen mee. We hoorden Duits, Deens, Nederlands en Frans door elkaar praten en het duurde een paar dagen voor we ontdekten wie wie was en wie welke talen sprak. Deze veeltaligheid bleek vooral heel praktisch bij een spelletje voetbal, waar I. aan mee wilde doen: zowel in het Nederlands als in het Duits en Deens hoorde ik de oudste zoon de teamverdeling bespreken.
dag 6: We hadden de smaak van het winkelen te pakken en besloten daarom nog een ochtend in Arhus, de op 1 na grootste stad van Denemarken, te blijven. De bagage lieten we in de jeugdherberg achter. Geslaagd met winkelen vertrokken we om 1 uur vanaf Arhus en vervolgden route 5, die we tot in Ebeltoft konden blijven volgen. Het was een klein stukje, om 4 uur waren we in de heugdherberg in Ronde. Deze had een schitterend uitzicht op het fjord.
dag 7: Ook vandaag maar een kort maar af en toe wel steil ritje (20 km) naar Ebeltoft. Weer een stuk moeten lopen naast de fiets...
dag 8: Na een half uurtje fietsen namen we de draagvleugelboot naar Odde op Sjaelland. Hij deed er 45 minuten over en kostte totaal ca. HFl 90,= . Ter vergelijking: er voer ook een langzame boot, deze deed er 1 uur en 45 minuten over. Deze bleek even duur. In Sjaelland lange tijd de verkeersweg gevolgd, en niet route 5, omdat deze weer hele lange stukken gravel zou krijgen en de kinderen daar geen zin in hadden. De weg werd steeds drukker, veel vrachtverkeer, dus zodra het kon sloegen we een zijweg in. Onderweg kwamen we langs een hunebed: de grafheuvel was intact gelaten, er was slechts een zij-ingang uitgegraven waar je in kon. In het middengedeelte brandden een paar lampjes. Ik vond dit sfeervoller dan de meestal totaal afgegraven hunebedden in Nederland.
Om 4 uur aan in de jeugdherberg, waar we 1 uur moesten wachten tot de receptie open ging.
dag 9, 10, 11, 12, 13: Ook deze dag een (kort) boottochtje. Een fietspad 10 km door een bosgebied, en daarna kilometers langs de kust tot Gilleleje. Daar verbleven we een paar dagen met familie+ mijn man in hun zomerhuisje. We hielpen hen met schilderwerk en gingen 1 dag op en neer naar het pretpark Tivoli in Kopenhagen.
dag 14: I. vond 2 weken buitenland wel genoeg, hij ging met mijn man mee terug naar Nederland. H. en ik trokken verder. Om half 2 waren we al in Helsingor. We lieten de bagage in de jeugdherberg en maakten gebruik van een goedkope aanbieding voor een retour overtocht naar Helsingborg in Zweden (voor ons 2en HFl. 6,75); beklommen daar de middeleeuwse toren van Kranan, die een mooi uitzicht bood over dit deel van Zweden + Denemarken aan de overkant.
dag 15: Een vrije drukke autoweg, we konden niet naast elkaar rijden, zoals op Jutland. Om half 2 aan. De jeugdherberg lag naast het slot Fredensborg, de koninklijke residentie. In de zomer woont de koninklijke familie elders en is het park open voor publiek. We hebben daar (gratis) wat rondgewandeld, we hadden eigenlijk liever een motorbootje gehuurd om over het grote meer te varen, maar deze bleek net op deze dag gesloten te zijn.
dag 16: Ook de weg naar Jaegersborg was vol verkeer en niet echt leuk om te rijden. De jeugdherberg lag gelukkig in een natuurgebied en daar vergaten we de drukte snel. Op loopafstand van de jeugdherberg begon het hertenpark. De jeugdherbergvader lachte me uit, toen ik vroeg of ik kans had een hert te zien: het is onmogelijk er geen te zien, zei hij. Dat bleek waar: In het park leven 's zomers 2100 herten en we zagen ze op een paar meter afstand: een groep mannetjes lekker liggend in het gras, terwijl er vlak bij hen gegolfd werd. Even later zagen we een groep hindes met jongen. Ze wilden ons fietspad over, de moeders keken eerst goed of het veilig was en sprongen toen snel met hun jong achter zich aan, het pad over. Ze waren niet tam, maar ook niet superschuw.
dag 17: Op weg naar Kopenhagen, weer een drukke weg langs de kust, helaas met wind tegen. De jeugdherberg viel ons erg tegen: er was geen kookgelegenheid, de deuren en bedden van de slaapzaal kraakten; de deuren waren beveiligd, je moest iedere keer met een pasje de slaapzaal in en uit.
dag 18: Gelopen in Kopenhagen, niets gekocht, alles was erg duur en niet bijzonder vonden wij; 's avonds met de trein terug.
Page updated
Report abuse